W okresie od lipca 2013 do czerwca 2014 roku (z przerwą na okres zimowy), w lubuskim Międzyrzeczu przeprowadzono modernizację jednej z najstarszych i najważniejszych dróg przebiegających przez centrum miasta – ul. Młyńskiej. Jest ona zarazem ważną trasą komunikacyjną ze Słubic do Trzciela i dalej do Poznania (droga wojewódzka nr 137). Pracom budowlanym prowadzonym przez firmę Strabag O/Gorzów Wlkp. towarzyszyły prowadzone przez nas równolegle badania archeologiczne, obejmujące odcinek od skrzyżowania z ul. Wojska Polskiego poprzez most na rzece Paklicy, Rynek, aż do skrzyżowania z ul. Waszkiewicza i ul. Świerczewskiego. Zleceniodawcą badań archeologicznych był Zarząd Dróg Wojewódzkich w Zielonej Górze.
Prowadzone przez nas prace pozwoliły na odkrycie wielu nowych źródeł związanych z funkcjonowaniem i rozwojem tej części miasta w minionych wiekach. Odkryliśmy tu wiele zabytkowych przedmiotów codziennego użytku, a także liczne relikty dawnej zabudowy średniowiecznej, nowożytnej i najmłodszej – związanej z wiekiem XIX i XX.
Pozyskany materiał zabytkowy to głównie bogaty zbiór różnorodnej ceramiki naczyniowej, a także pozostałości kafli, militaria, części stroju, monety, przedmioty szklane i porcelanowe. Z pośród elementów zabudowy na uwagę zasługuje odkryty w wykopach pod kanalizację deszczową, ok. 2 m pod poziomem obecnego gruntu, układ drewnianych dranic. Były one związane z konstrukcją drogi pochodzącej z przełomu XV i XVI wieku, zlokalizowanej na wysokości Rynku, aż do skrzyżowania z ul. Waszkiewicza. Wśród przechodniów wyjątkowe zainteresowanie w trakcie badań budziły ponadto odsłonięte piwnice kamienic, zniszczonych i rozebranych w tej części miasta w związku z działaniami pod koniec II wojny światowej. Szczególnie zagadkowa wydawała się zwłaszcza konstrukcja o kolebkowym sklepieniu, zachowana w niemal nienaruszonym stanie, która niczym tajemniczy tunel skierowana była prostopadle do przebiegu ulicy Młyńskiej.
Niewątpliwie ważnym rezultatem przeprowadzonych badań jest odsłonięcie i zadokumentowanie licznych pozostałości zabudowy dawnego Międzyrzecza. Uchwycono miedzy innymi linię domostw u zbiegu z ul. Chłodną oraz ciąg kamienic na wschód od placu rynkowego. Rytm zachodzących tu przemian pozwalają rekonstruować pozyskane przedmioty zabytkowe, datujące odkryte zespoły. Jest to z pewnością interesujący zbiór dla badaczy regionu, miasta i miłośników lokalnych dziejów.
